Ik koop graag gitaartjes waar het een en ander aan moet
gebeuren. Dat is begonnen toen ik met mijn vrouw op een
warme dag in Jerez de la Frontera liep, terwijl iemand
een gliko opende om er een gitaar in te gooien. "Mag ik
hem hebben?" was mijn vraag "Esta rotta" was het antwoord.
Nou, dat viel mee, een gebroken kop welke nog prima
te lijmen was. Gerepareerd en gewoon weggegeven aan
iemand die mij ook van dienst was geweest. Deze gitaar
leek ook zo'n lot beschoren te zijn. Wat schades die minder
eenvoudig door iemand zomaar hersteld kunnen worden.
Zoals hier een goede reparatie aan het massieve boven-
blad (Linksonder) SOLD.
Deze gitaar is helemaal nog niet zo oud maar is wel
een beetje mishandeld en heeft ook aan het achterblad
nog wat reparaties ondergaan. De moeite? Ja, want
deze gitaren zijn de directe opvolgers van de illustere
Antonio Lorca gelabelde gitaren uit de Guitarras
Mervi fabrieken in Valencia.
Jose Rodriguez model 8 ST is direct te vergelijken met
het model 8 van Antonio Lorca. Gewoon wat netter
gebouwde gitaren dan doorgaans in Valencia en zeker
qua klank de moeite waard.
Met trots wordt blijkbaar kond gedaan van het mas-
sieve bovenblad dat je op deze gitaren terugvindt.
Tsja, mocht je een labeltje tekort komen.... Dit label
is gefotografeerd van de gitaar hierboven en zichtbaar
is dus ook de "Antonio Lorca" afkomst alhoewel die
naam een "Fake" is omdat Antonio Lorca een be-
roemde bouwer in de 19e eeuw uit Malaga was.
Misschien wat minder mooi, maar krijg het maar eens
op kleur. Donkert in elk geval nog na aan het daglicht.
E.e.a. sluit echter prima aan en is volkomen stabiel.
Garantie geef ik daar gewoon op!
Een mooie rozet en eigenlijk een fijngenerfd bovenblad
wat meestal voor de wat duurdere modellen gebruikt wordt.
Rechts onderin een klein inzetje om daar de rand weer
stevig te maken. Daar is de gitaar wellicht een keer
op gevallen.
De achterkant van de kop is netjes. Geen breuken
of iets dergelijks.
Simpele nieuwe mechanieken maar alles werkt naar behoren.
Netjes gevlakte en gepolijste frets die klaar zijn
voor jaren speelplezier. Heel prettige speelactie
mede door de wat korte schaal waarmee deze
gitaren zijn uitgerust. Het geluid is de sterke kant
van deze modellen en ze onderscheiden zich dan
ook van andere modellen vergelijkbaar in prijs
evenals hun illustere voorgangers: De Antonio
Lorca series.
Lucien Gelas
Het leek me een leuk project om me daar nu eens op
te storten. Veel werk maar als gepensioneerde telt dat
allemaal wat minder mee. Dus "het mes erin".
Diverse (onvermijdelijke) scheuren in het bovenblad en
het is dan ook dan vraag of het tussenblad daarvan verschoond
is gebleven. E.e.a. is goed te repareren want het achterblad
is te ver heen om te gaan restaureren. Massief esdoorn is
nog voldoende te krijgen en dat op kleur brengen lukt me
ook wel. De kam heeft het, zoals erg vaak op deze modellen
in verband met de trekkracht van de snaren door deze
constructie, ook begeven.
Een "inkijkje in deze bijzondere gitaarconstructie. Scheuren
waar je normaal gesproken niet bij kunt bij het toepassen van
zo'n dubbel bovenblad. Miguel Llobet maar ook Ida Presti
hebben ooit dit model bespeeld en in hun collectie gehad.
Vaak is het gebruik van stalen snaren schuldig aan dit soort
schades dus dat moet voor de toekomst met klem afgeraden
worden al is het wel mogelijk met de nieuwe kamconstructie
in combinatie met de snaarhouder die erop zit.
Dan maar alle knoppen eraf als we er toch al twee mis-
sen en een derde een afwijkende kleur en vorm heeft.
Een kleur kiezen die past bij het inmiddels weer op
kleur gebracht bovenblad. Overigens hebben goed
geplaatste inzetten bij het repareren van een scheur
nauwelijks invloed op het uiteindelijke geluid. Een
scheur is eigenlijk ook een teken van teveel spanning
tussen de diverse onderdelen en dat kan wel eens
positief voor het geluid maar negatief voor de
toekomst van een gitaar uitpakken.
Niet alleen de klankkast moet voorzien worden van
een nieuwe laklaag ook de hals wordt aangepakt als-
mede de toets en nieuw fretwerk. De stemknoppen
zijn ook opnieuw met de hand vervaardigd .
Ander licht kan een nogal wisselend effect hebben
op de uiteindelijke uitstraling van een instrument.
Een nieuwe brug met stringsavers die echter niet
meer op de juiste plaats bleek te zijn terecht gekomen.
Dat heeft alles te maken met het vervangen van het
achterblad, waardoor de onderdelen zich anders
gaan zetten. Daarom is de oplossing hieronder aan-
gebracht. Vergemakkelijkt ook nog eens het
verwisselen van de snaren.
Nieuw fretwerk en een weer verfraaide toets
Zoals te zien is, is de kam schuin geplaatst
maar hij is op exact dezelfde plaats gelijmd
als voorheen. Vroeger werd de hele kam vaak
schuin geplaatst en later pas werd er alleen een
schuine gleuf gemaakt voor het kambeentje
en werd de kam weer recht op het bovenblad
gelijmd. Dit fenomeen is vaak te zien bij gitaren
uit de eerste helft van de vorige eeuw. Verkocht
De nieuwe stemknoppen gemonteerd, al is
er gebruik gemaakt van de oude mechanieken.
Het mechaniek voor de hoogste snaar werkt
andersom: Een oude restauratie die ik intact
heb gelaten want dat hoort een beetje bij de
historie van dit instrument.
Nieuw kambeentje en opnieuw gelakte kop
met opzet in zijn oorspronkelijke kleur gelaten
Links is een inmiddels gerepareerde en gestabiliseerde
scheur te zien. Ik kon er allemaal gemakkelijk bij toen
het achterblad verwijderd was.
De hak die ook weer stevig is vastgezet.
De hals is ook ontdaan van allerlei butsen
en die speelt nu weer als een zonnetje.
Uniek blijft toch die vreemde constructie. Het heeft
toch echt ook wel zijn effect op het geluid: Met name
de sustain van deze instrumenten is opmerkelijk.
En natuurlijk een fotootje van de mechanieken
aan beide zijden met hieronder het apart aan-
gebrachte hoge E-snaar mechaniek.
Het originele achterbad was ook wel degelijk uit esdoorn
vervaardigd, een harde houtsoort die zich niet zo gemak-
kelijk laat "plooien". Bovendien teveel deformaties bij
de scheuren.
En dat allemaal terwijl we zo ongeveer hier
"vandaan' kwamen. Een stukje gitaarbouw-
historie en zeker een "hebbedingetje" voor
de verzamelaar. Overigens niets ten nadele
van de bespeelbaarheid en het speelcomfort
van de tegenwoordige modellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten