Een van oorsprong Nederlands product: Alpha gitaren,
gemaakt in Boxtel. Hier het A 250 model nader toegelicht.
Breedte topkam: 51 mm. Mensuur 645 mm.
Een klankkast die op het oog bijvoorbeeld weinig verschilt van
het instapmodel: De A 100. Wellicht een iets beter bovenblad
en natuurlijk een echte rozet en inlegwerk op het snarenblok.
Op de A100 is de rozet niet meer dan een sticker.
Een palissander kam met inleg. Er is wel een echt benen kam-
beentje ter vervanging van het plastic origineel geplaatst.
Het werk aan deze gitaar ziet er verder overigens netjes uit
en men is uitgegaan van de klassieke Torres bracing, een
waaiervormige bebalking van het bovenblad. Alles is
netjes geschaafd en gelijmd.
Een palissander toets en goed geplaatste frets maken dit
instrument in elk geval prettig bespeelbaar. Wel een wat
erg neutrale klank wat mij betreft. Bij het gebruik van
massieve materialen mag je meer verwachten...
Het label dat voor alle modellen hetzelfde is. De codering
in cijfers onder de model aanduiding is mij ook een raadsel.
De wat saaie mat / zijdeglans afwerking van wat toch zeer
waarschijnlijk esdoorn is maakte de gitaren van dit merk er
niet erg gewild op. Toch waren ze niet verkeerd.
Hier en daar valt de typische esdoorn tekening, een
beetje "tigerstripe" in de onderste helft, nog wel op.
De kop met steeds dezelfde vorm werd voorzien van
degelijke mechanieken van het Duitse merk Kolbe.
Dat is hier niet het geval. De mechanieken waren op deze
gitaar dermate toegetakeld dat ze vervangen moesten worden.
Deze mechanieken komen uit het verre oosten, kosten erg
weinig en doen hun werk voortreffelijk!
Ook het plastic topkammetje is door een veel
degelijker exemplaar vervangen. Dit allemaal
ter verbetering van het geluid.
Een gitaar uit de Alpha series klassieke gitaren. Die begon
met de A 100 en dat liep via de A 200, A 250, A 300, A 400
en A 500 naar de A 550, een concertwaardig instrument met
een palissander klankkast. Bij alle modellen massieve mate-
rialen en een comfortabele, wat smallere hals die het voor
sommigen allemaal wat toegankelijker maakt. Op de foto
hierboven links is een nieuw stuk bovenblad ingelegd. Dat
stukje vertoonde diverse scheuren.
Deze foto is genomen op verzoek van iemand die de geschiedenis
van dit Nederlandse gitaarmerk mede in beeld heeft willen brengen.
Duidelijk is te zien dat de nerf van het bovenblad netjes doorloopt
wat aangeeft dat we met een massief stuk hout te maken hebben.
Aangezien de gitaar door de vorige eigenaren nogal mishandeld
was, kon hij voor erg weinig aangekocht worden. Deze gitaren
zijn in groten getale gemaakt dus een experimentje erop los-
laten is dan een prima mogelijkheid. Door de reparatie aan het
bovenblad moest dat toch helemaal opnieuw gelakt worden en
dat was tevens de gelegenheid om naar voorbeeld van de grote
gitaarbouwers uit de 19e eeuw (Antonio deTorres en Vicente
Arias) het bovenblad langs de randen dunner te maken. Het
effect is dat het bovenblad als een membraan functionerend
nu veel directer kan reageren: Veel meer bas maar ook een
helderder en rijker geluid voor wat betreft de diskant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten