Een interessante gitaar van de Vicente Carrillo Dynastie.
Het atelier is gevestigd in Casasimarro (In de provincie
Cuenca) Vicente Carrillo werkte samen met Santos Her-
nandez en Manuel Ramirez, niet de minste namen en hij
geniet dan ook waardering voor zijn werk. Zijn zoon
heeft de traditie voortgezet en deze gitaar is dan ook
vanuit diens atelier gekocht. VERKOCHT
Daar moest wel het een en ander aan gebeuren. Zoals zo
vaak klopt de hoek hals / klankkast niet meer wat resul-
teerde in een te hoge speelactie. Als dan ook het kam-
beentje eigenlijk al ongewenst laag is afgevijld terwijl
de kam beslist niet te dik of te zwaar is uitgevoerd, is een
neck reset onvermijdelijk. Een andere mogelijkheid is
het afschaven van de toets naar de kop toe.
Daarvoor moeten eerst de frets eruit nadat er goed gecontroleerd
is wat de dikte van de toets ter plekke van de topkam is en natuur-
lijk de hoek die de snaren over de topkam maken. Gelukkig laten
de meeste Spaanse bouwers de toets nogal dik ter hoogte van de
topkam. Zo ook hier.
Nadat de toetsdikte zo'n 3 mm is teruggebracht, kan de gitaar
weer gefret worden. Ter hoogte van de 12e fret is er hoe-
genaamd geen materiaal van de toets weggenomen waar-
door de hoek van de hals klankkast ten gunste verandert.
Hier kwam e.e.a. perfect uit: Met een lang lineaal over de
frets gelegd maar eerder al over de toets zonder frets kun
je controleren of e.e.a. goed gaat worden. Het uiteinde van
het lineaal moet halverwege de kamhoogte uitkomen.
Nadat de frets erin zitten win je weer een mm wat dat
betreft. De kambeenhoogte kan nu hoger afgesteld
worden wat resulteert in een betere hoek over het
kambeentje en een beter geluid: Meer volume, kern
in de toon, meer sustain en brilliantie.
Het oude topkammetje bleek uit been te zijn vervaardigd
en het is mooi te zien wat het verschil was voor en na de
topkam verlaging. Een precies karweitje want ook dat
vergemakkelijkt de bespeelbaarheid. Doordat de hals
als geheel dunner aanvoelt, loopt het spelen op deze
gitaar veel gemakkelijker. Met als bonus een wel-
haast onherkenbaar geluid: Veel beter! (ook de bassen)
De gouden regel is dat een beentje voor 2/3 in de gleuf zou moeten
zitten en voor 1/3 en bovenuit moet steken. Dat is bijna nooit het
geval maar hier is het dan toch wel gelukt. Ivoor voor dit nieuw
geslepen beentje. En de snaren maken een mooie hoek daaroverheen.
Frets en toets zien er weer maagdelijk uit. Leuk om zo'n
gitaar weer tot leven te wekken. Vicente Carrillo heeft een
eigen website en staat als bouwer in hoog aanzien!
Als een gitaar dan zo goed uit de reparatie komt moeten
we zijn "jasje" erbij aanpassen vind ik. Ik had nog wat
"speelruimte" met de tijd die ervoor staat. Dus achterkant
en hals krijgen nog even een vernisbeurt. De hals had het
zeker nodig i.v.m. lelijke kale plekken. Maar dat gebeurt
niet tegelijkertijd aangezien de hals kan drogen op het
moment dat de gitaar weer op zijn achterkant neergelegd
kan worden. Conclusie moet zijn dat er Madagascar
palissander is gebruikt voor de kast. In tegenstelling
tot de massieve zijkanten is de achterkant gelamineerd
maar dan wel een palissander op palissander laag.
Nog wel kwetsbaar maar ook de hals heeft zijn laagje
gekregen. Alkyd vernis wordt hiervoor gebruikt. Deze
geeft een mooie glans die ook weer niet te industrieel
er uit ziet. Na uitharding bij de kop nog wat polijsten.
De hals kende wat lelijke kale plekken en wat ondiepe
beschadigingen. Ook hier geldt weer: Voor het ver-
wijderen van alle beschadigingen zou de hele lak-
beurt op kaalgeschuurd hout uitgevoerd moeten wor-
den: Een stuk ingrijpender en tijdrovender en hier
niet noodzakelijk. Daar de toets van palissander is
moet je ervan uitgaan dat deze nogal "oliehoudend"
is en dat de lak daarop erg langzaam droogt. In het
geval van palissander altijd de boel goed ontvetten
met bijvoorbeeld pure alcohol alhoewel Thinner
ook wel werkt. Droogtijd toch meestal wat langer.
Het spuiten kan pas gebeuren na het nodige afplakwerk.
Spuiten is de kunst dus niet, het afplakwerk soms wel!
Misschien zichtbaar maar waar de kop is afgeplakt, krijg
je een onvermijdelijke overgang. De lak moet goed uitge-
hard zijn om dat netjes weg te werken. De positiepunten
kun je inleggen maar een prima alternatief is puntjes
maken met witte paarlemoeren nagellak.
Zoals te zien hier de twee positiepunten en de hele hals
met de prettige speelactie en zijn nieuwe frets natuurlijk.
Ook is nu te zien dat de dikte van de toets bij de kop
duidelijk minder bedraagt dan ter hoogte van de 12e fret
(waar de hals in de klankkast overgaat.) Dat is het zoge-
naamde kantelpunt. Omdat je de hoek wilt veranderen,
is de toets bij de hoogste frets niet afgeschuurd waar-
door mede door de nieuwe hoek nu meer "speelruimte"
komt voor de snaren op de 13e en volgende frets.
Jose Ramirez bouwt dit effect zelfs standaard in om
de snaren meer trillingsruimte te geven en daardoor
minder kans op het ratelen van de snaren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten