Francisco Esteve Concert Model: Labelled "Francisco"

Definately a Francisco Esteve Concert guitar that has

been built by Manuel Adalid but with a rather disturbing

label as this guitar was made for the Spanish Guitar Centre

in Newcastle upon Tyne in Great Britain and thus bears

their label. Superior craftsmanship as can be admired

in the shaping of the rosette but also inner woodwork.

SOLD

The round label looks a lot like the Tatay labels of that 

time. Probably no coincidence as Esteve worked for the 

Tatay company. Built in 1973 it is their 75th guitar

that year. Most likely numner 75 in this range.

At the bottom right the same rounded label can be seen

that is presented in this guitar. As was common these com-

panies often worked for Music shops and even other makers.

A beautiful back (and sides) this model is provided with.

It could even be Brasilian rosewood but we're not sure yet.

The upper picture has been taken after intensive French

polishing work that was needed to put it back in its'

old glory again. And thereby: It is a keeper.

A nice executed Rozette completes this furthermore

flawlessly built instrument. Inner woodwork is simply

of top quality. The golden Spanish Guitar Centre

label is sticked at the bottom. The soundboard is

strengthened with a traditional fan bracing and the

sound is as can be expected from a Valencian maker:

"Woody"  and with a kind of springyness and lots

of volume and tone colour.

The bridge has been provided with a 12 hole construction.

More easily to put on new strings but moreover, a better

angle over the bridge bone.

Hardly any traces of play wear though there is a slight

craquelé visible at close inspection. In fact normal 

regarding the age of this guitar.

Not any damges to the head that often occur when

placed against a wall.

The back and heel from another angle.

The tuners that work well.

The frets that are in a great condition and placed

in an ebony fingerboard.

The proof that this guitar was imported by the Spanish guitar 

center in England and for that reason got another label.

I did some investigations at first as I was blown away by its' 

sound qualities and already suspected it to be built by an

experienced luthier. I'll include the result of my E-mail

contact with the Francisco Esteve company here beyond.

You can click on it to enlarge this picture but the translation

has been placed here beyond for your convenience.

Good afternoon Noud,

 

I was quite certain but I wanted to verify with Manuel Adalid about this instrument.

“This guitar is how you can see a concert instrument, the best thing that I was doing 

in Esteve's workshop at the time. It's a concert guitar because of the constructive 

details that you correctly pointed out. These were made for the English house, the

Spanish Guitar Center”. We believe that all of it is finished in shellac, top and body.

 

It is possible that the overhead is from Palosanto de Río as well. It's a guitar on which

more than one luthier intervened and in which D. Manuel Adalid father (and the eldest)

did part of the work on it. It is artisan and entirely by hand. Today it would resemble a

60th Anniversary model, the most elaborate thing we do of concert models but with a

soundboard with a classic traditional system. 

 

The recommended retail price of the model new 60th Anniversary is about 6000 euros 

depending on the place due to taxes and rates of each country. You have a wonderful 

instrument and we hope you enjoy it. It seems to be in good condition.

 

Regarding the Elec model, it is a model that we continue to manufacture today and is 

the highest of range of electro-acoustic guitars with cut-away.

 

I hope it has helped you

 

Take good care of yourself and kind regards

 

Sergio Camargo

 

Onbekende gitaar

De vorm van de gitaar lijkt wat minder Spaans te zijn

en ook de schouders zijn wat rechter. Toch is deze gitaar

niet groter dan de anderen. Een mensuur van 650 mm

en een halsbreedte bij de topkam van 51 mm.

VERKOCHT.

Een bijzonder fraai uitgevoerde rozet en een

ebben toets, zoals bekend alleen op duurdere

gitaren. Maar dan weer geen typische Spaanse

hiel (of "tong") in de klankkast.

Nette kam met een nieuw kambeentje van voldoende hoogte.

Ook het snarenblok heeft door de inleg die "extra'  uitstraling.

De frets zijn nog in prima staat en daarvoor is de tweede

snaar een beetje opzij geschoven. Die conditie geldt ei-

genlijk voor het hele instrument.

Wel een gelakt hals en als er dan wat temperatuurs-

verschillen optreden kan de lak van het hout "klappen"

zoals dat in vaktermen aangeduid wordt.

Prima werkende mechanieken en dan toch weer met 

de hand gegraveerd. Het snijwerk is dan "scherper"

Een mooi verwerkte sierstrip die de twee helften

van het achterblad scheidt. Verrassend op een gitaar

waar zoveel zorg aan is besteed is dan wel het ge-

bruik van mahonie voor zij- en achterbladen. De

kwaliteit van dit mahonie is overigens zeer mooi:

Fijne structuur en qua zicht gaat dit richting

Honduras mahonie.

Geen kop die vaak tegen een muur is gekwakt zoals

veel gitaarspelers plachten te doen. Boetes zouden

dat misschien kunnen gaan voorkomen!

De luxe uitstraling heeft dit instrument absoluut.

Persoonlijk ben ik geen liefhebber van deze witte

en geribbelde hoogste 3 snaren. Admira rustte

er vaak zijn gitaren mee uit.

Antonio Lorca Model 23

Though this brand has very little to do with the famous Malaga 

based luthier who was active in the 19th century, I've included

it for other reasons: Mr. Joaquin Garcia Fernandez (born 1929)

was the advisor of Guitarras Mervi (Valencia) the firm that

produced this guitar. Ment for the semi professional player it

has an attractive tone and is easy to play due to the 65 cm scale.

Garcia can be found as well in the Romanillos dictionary.

VERKOCHT.

All woods are solid: Cedar topped with a rosewood bridge.

Of course a Spanish heel inside and good overall workmanship.

Sides and back are of indian rosewood while the fingerboard

is made of ebony as well as the reinforcement of the neck.

Probably difficult to read but this guitar is a model 23

though we think Antonio Lorca is a fake name and

probably has been used for commercial reasons. The
more expensive models have a hand signed label.

Joaquin Garcia Fernandez was  born in Santa Cruz
(Argentina) and active as a cabinetmaker in Asturias. He
returned to Buenos Aires when he was twenty years old.
In 1975 he returned to Spain and settled in Valencia where
he also was advisor to the firm Raimundo y Aparichio.
Eventually he established his workshop in Torremolinos

in 1982. He learnt his craft from the old Spanish guitarreros.

For people who a searchin for prices of these guitars I've 

included one picture out of the "Renner"  pricelist. The 

prices here beyond are also derived from that site. The

site gives a good description of the woods used in each

model. I do not know from which year these prices are

alass but it is a good guideline to my opninion.

 http://www.renner.com.sg/antonio.html

Model 8      :   USD  275

Model 8 ST :   USD  289

Model 8 DS :   USD  310

Model 10 :   USD  375

Model 14 :   USD  462

Model 16 :   USD  450

Model 18 :   USD  599

Model 20 :   USD  799

Model 22 :   USD 1399

Model 23 :   USD 1599

Model 24 :   USD 2299

Telesforo Julve model jaren 50

Een nog fraaie Telesforo Julve uit de jaren vijftig. 

Om de bespeelbaarheid te optimaliseren is er wel

het een en ander aan gedaan. Een wat luxer model.

VERKOCHT.

Dat blijkt natuurlijk al uit de randinleg en zeker

ook de rozet waarin paarlemoer verwerkt is.

Normaal gesproken is de toets zwart geverfd en zitten

er koperen frets in die weliswaar zijn afgevlakt maar 

nadien destijds nooit werden afgerond. Vijlsporen

zijn bij deze gitaren (en bij vele andere Valenciaanse

bouwers) niet ongewoon. Nieuwe frets dus en een eer-

lijke toets van overigens prima hardhout, Cocobolo

namelijk! Daar had TJ grote voorraden van.

Deze foto komt niet van deze gitaar maar laat duidelijk zien

op welk adres deze gitaar destijds gebouwd werd en een moge-

lijkheid voor TJ- bezitters die hun label kwijt zijn.

Telesforo Julve gaf ook de achter- en zijkanten een beits-

beurt om een soort van palissander te suggereren. Dat

deze gitaren zich in een hernieuwde belangstelling mogen

verheugen is niet zo verwonderlijk: Ze klinken gewoon

mooi en hebben een warme en persoonlijke klank.

Het label van deze gitaar gefotografeerd. Het Convento

S. Francisco 4 adres is eigenlijk nogal tijdsbepalend.

Dat geldt in mindere mate ook voor de hielvorm al werd

daar toch ook nogal wat door elkaar geproduceerd. Wat

wel opvallend is dat de hele hak hier uit hardhout bestaat.

De instapmodellen hebben een hak van een wat zachtere

makkelijker te bewerken houtsoort, meestal sparren.

De kop met de mechanieken met de ijzeren "rollers" het-

geen ook weer een beetje tijdsbepalend is. Vanaf begin

tot midden zestiger jaren kwamen de plastic rollers in

zwang. De verticale sierstrip is een extra op dit model.

Vergeleken met andere klassieke gitaren heeft deze gitaar

een wat smallere hals, voor sommigen prettiger.

Een nog ouder label.

Alpha klassiek gitaar model A 250

Een van oorsprong Nederlands product: Alpha gitaren,

gemaakt in Boxtel. Hier het A 250 model nader toegelicht.

Breedte topkam: 51 mm. Mensuur 645 mm.

Een klankkast die op het oog bijvoorbeeld weinig verschilt van 

het instapmodel: De  A 100. Wellicht een iets beter bovenblad

en natuurlijk een echte rozet en inlegwerk op het snarenblok.

Op de A100 is de rozet niet meer dan een sticker.

Een palissander kam met inleg. Er is wel een echt benen kam-

beentje ter vervanging van het plastic origineel geplaatst.

Het werk aan deze gitaar ziet er verder overigens netjes uit 

en men is uitgegaan van de klassieke Torres bracing, een

waaiervormige bebalking van het bovenblad. Alles is

netjes geschaafd en gelijmd.

Een palissander toets en goed geplaatste frets maken dit

instrument in elk geval prettig bespeelbaar. Wel een wat

erg neutrale klank wat mij betreft. Bij het gebruik van 

massieve materialen mag je meer verwachten...

Het label dat voor alle modellen hetzelfde is. De codering

in cijfers onder de model aanduiding is mij ook een raadsel.

De wat saaie mat / zijdeglans afwerking van wat toch zeer 

waarschijnlijk esdoorn is maakte de gitaren van dit merk er

niet erg gewild op. Toch waren ze niet verkeerd.

Hier en daar valt de typische esdoorn tekening, een

beetje "tigerstripe" in de onderste helft, nog wel op.

De kop met steeds dezelfde vorm werd voorzien van 

degelijke mechanieken van het Duitse merk Kolbe.

Dat is hier niet het geval. De mechanieken waren op deze 

gitaar dermate toegetakeld dat ze vervangen moesten worden.

Deze mechanieken komen uit het verre oosten, kosten erg

weinig en doen hun werk voortreffelijk!

Ook het plastic topkammetje is door een veel

degelijker exemplaar vervangen. Dit allemaal

ter verbetering van het geluid.

Een gitaar uit de Alpha series klassieke gitaren. Die begon 

met de A 100 en dat liep via de A 200, A 250, A 300, A 400

en A 500 naar de A 550, een concertwaardig instrument met

een palissander klankkast. Bij alle modellen massieve mate-

rialen en een comfortabele, wat smallere hals die het voor 

sommigen allemaal wat toegankelijker maakt. Op de foto

hierboven links is een nieuw stuk bovenblad ingelegd. Dat

stukje vertoonde diverse scheuren.

Deze foto is genomen op verzoek van iemand die de geschiedenis

van dit Nederlandse gitaarmerk mede in beeld heeft willen brengen.

Duidelijk is te zien dat de nerf van het bovenblad netjes doorloopt

wat aangeeft dat we met een massief stuk hout te maken hebben.

Aangezien de gitaar door de vorige eigenaren nogal mishandeld

was, kon hij voor erg weinig aangekocht worden. Deze gitaren

zijn in groten getale gemaakt dus een experimentje erop los-

laten is dan een prima mogelijkheid. Door de reparatie aan het

bovenblad moest dat toch helemaal opnieuw gelakt worden en

dat was tevens de gelegenheid om naar voorbeeld van de grote

gitaarbouwers uit de 19e eeuw (Antonio deTorres en Vicente 

Arias) het bovenblad langs de randen dunner te maken. Het

effect is dat het bovenblad als een membraan functionerend

nu veel directer kan reageren: Veel meer bas maar ook een 

helderder en rijker geluid voor wat betreft de diskant.