Een higher end model dat je niet zo vaak tegenkomt van
deze bouwer / fabrikant. Dat Hirade deze gitaren persoon-
lijk bouwde zal waarschijnlijk niet het geval zijn. Wel
signeerde hij vaak de labels van deze Concert Arte
series. Deze gitaar is gebouwd in 1984, de topjaren voor
wat betreft Japanse producten: Betaalbaar en kwaliteit.
Prijs: Euro 1500,-
De gitaar is opgebouwd uit massieve materialen wat van
een topgitaar verwacht mag worden. De later toegepaste
ebben verstevigingsstrip in de hals ontbreekt hier nog.
De hele gitaar laat zorgvuldigheid zien qua bouwken-
merken. En alhoewel Mass Hirade bij Kohno geleerd
heeft, is diens bovenblad ondersteuning niet gekopieerd.
Een traditionele waaierbracing (7 stuks) is hier toe-
gepast. Indiaas palissander en een scale van 650 mm.
De "eigen frequentie" van de klankkast ligt op A.
In Hz kun je dus zeggen rond de 110 Hz.
Een zorgvuldig gesneden topkam met een breedte van
52 mm. Prima mechanieken die zeer gelijkmatig werken.
Je zou er Fustero's alleen al voor vervangen op je Spaanse
concertgitaar! Verantwoordelijk voor de werking zal
zeker ook de overbrenging zijn: 1 op 18.
Dat daarbij ook de knoppen demontabel zijn, vind ik
een absolute plus. De ashouders zijn ook niet "uit de
plaat gebogen" zoals dat bij goedkopere mechanieken
doorgaans het geval is.
Verwarring kan ontstaan omdat Takamine later de H15
als model heeft uitgebracht. Kwalitatief gewoon een
mindere gitaar dan deze Hirade. Vreemd is natuurlijk
dat ze het woordje "fifteen" verkeerd geschreven
hebben. Opmerkelijk is verder dat deze duurdere
Hirade niet gesigneerd is terwijl dat met sommige
"lower end models" uit deze reeks wel het geval is.
Het leek wel mode te zijn in Japan om het achterblad van
een dunne vernislaag te voorzien in de klankkast. We treffen
dit ook aan bij de Masaru Kohno, Sakurai en Juan Orozco en
de Tama modellen uit die tijd. Een duidelijke reden daarvoor
heb ik nooit kunnen vinden. Helderder klankresultaat?
De randinleg lijkt gekopieerd te zijn van de high end Kohno
gitaren maar gezien de verschillende gitaren die af en toe
aangetroffen worden zou een derde partij hier wel eens
verantwoordelijk voor kunnen zijn geweest.
Ook het brugblok is van versiering voorzien, wellicht toch
meer een keuze van de mensen in Azie. Een andere smaak
en soms een beetje "over the top". Model 20 heeft deze
randinleg ook maar is voorzien van Braziliaans palissander
voor de zij en achterkant van de klankkast.
Nog beter te zien is de randinleg op deze foto en je kunt
hem zelfs beter bestuderen door op de foto te klikken.
Opmerkelijk bij dit instrument is de bespeelbaarheid nog
even los van het mooie geluid. Die is erg nauwkeurig
afgesteld. Het geluid is niet vergelijkbaar met de Kohno,
Sakurai en Orozco gitaren die voor de wereldmarkt ge-
produceert zijn. Het geluid is wat sprankelender en
heeft niet dat robuuste wat de eerste 3 hebben.
De andere kant is dat de levendigheid in de toon
een sterk punt is van deze gitaren. Toch lijkt de onder-
steuning van het laag vanuit de laagste frequenties
te komen, een soort van "voelbaar" laag.
