Zoeken in deze blog

woensdag 25 januari 2017

Onbekende gitaar / Chevy Stratocaster imitation


De vorm van de gitaar lijkt wat minder Spaans te zijn
en ook de schouders zijn wat rechter. Toch is deze gitaar
niet groter dan de anderen. Een mensuur van 650 mm
en een halsbreedte bij de topkam van 51 mm.
VERKOCHT.


Een bijzonder fraai uitgevoerde rozet en een
ebben toets, zoals bekend alleen op duurdere
gitaren. Maar dan weer geen typische Spaanse
hiel (of "tong") in de klankkast.


Nette kam met een nieuw kambeentje van voldoende hoogte.
Ook het snarenblok heeft door de inleg die "extra'  uitstraling.


De frets zijn nog in prima staat en daarvoor is de tweede
snaar een beetje opzij geschoven. Die conditie geldt ei-
genlijk voor het hele instrument.


Wel een gelakte hals en als er dan wat temperatuurs-
verschillen optreden kan de lak van het hout "klappen"
zoals dat in vaktermen aangeduid wordt.


Prima werkende mechanieken en dan toch weer met 
de hand gegraveerd. Het snijwerk is dan "scherper"


Een mooi verwerkte sierstrip die de twee helften
van het achterblad scheidt. Verrassend op een gitaar
waar zoveel zorg aan is besteed is dan wel het ge-
bruik van mahonie voor zij- en achterbladen. De
kwaliteit van dit mahonie is overigens zeer mooi:
Fijne structuur en qua zicht gaat dit richting
Honduras mahonie.


Geen kop die vaak tegen een muur is gekwakt zoals
veel gitaarspelers plachten te doen. Boetes zouden
dat misschien kunnen gaan voorkomen!


De luxe uitstraling heeft dit instrument absoluut.
Persoonlijk ben ik geen liefhebber van deze witte
en geribbelde hoogste 3 snaren. Admira rustte
er vaak zijn gitaren mee uit.



Chevy Stratocaster




Maybe a strange move on this Blog but I still dig 
the products from the far east, also the electric ones
coming from South Korea this time. As these guitars 
are coming from the CORT factories, I  doubt the 
wood deliverances for the earlier guitars came from
an American but more about the woods further...


Often the exact routings normally are not found 
on the cheaper copies from the far east but we can 
tell you this one surely is an exception. Take a 
close look at the surroundings but certainly the
contours made on this body. Strange thing is 
that the body on this one is made out of solid 
mahogany! A left-over piece of wood?


These guitars were made at a time that the Lace Sensor
pick ups on genuine Americain Fenders were introduced
for a few years. What is underneath the plastic caps 
however has nothing to do with the Lace Sensor design:
6 individual pole pieces with two ceramic magnet bars
at the bottom of the pick ups. They also differ from the
Fenix pick ups that have the same outer appearance.
The latter ones are potted in red wax.


Too heavy vibrato use bowed the screw on the right
side of the vibrato unit. I reinforced it but left it that 
way. Consider it as a part of this guitars' history. 
A new volume pot and a selector switch
was needed (and a lot of cleaning!)


Are there guitarists that leave their beloved ones
outside? It sometimes seems to be so! A new output 
mounted here as well. And the same thing counts
for the screws for the scratchplate.


The head with the Chevy name on it. When one 
could be able to compare the wood quality of these 
early Chevy guitars with the Squier Affinity series
guitars the quality difference is obvious! A decline 
seems to be there when the follow up guitars were
introduced under the "Chery" and "Cheri" brand.
I cant' confirm that however.


It looks a bit like Gotoh tuners but they are not 
marked in any way. They simply work to full 
satisfaction! These guitars were produced during 
the early nineties of the past age. Cort putted 
themselves on the map with high quality guitars 
nowadays. Let's not forge the now becoming
iconic Fender "Pro Tone" series. Simply high
quality and comparable to the Mexican made
stratocasters, the reason for Fender to stop
these series, I presume....


Antonio Lorca Model 23



Though this brand has very little to do with the famous Malaga 
based luthier who was active in the 19th century, I've included
it for other reasons: Mr. Joaquin Garcia Fernandez (born 1929)
was the advisor of Guitarras Mervi (Valencia) the firm that
produced this guitar. Ment for the semi professional player it
has an attractive tone and is easy to play due to the 65 cm scale.
Garcia can be found as well in the Romanillos dictionary.
VERKOCHT.


All woods are solid: Cedar topped with a rosewood bridge.
Of course a Spanish heel inside and good overall workmanship.
Sides and back are of indian rosewood while the fingerboard
is made of ebony as well as the reinforcement of the neck.


Probably difficult to read but this guitar is a model 23
though we think Antonio Lorca is a fake name and
probably has been used for commercial reasons. The
more expensive models have a hand signed label.


Joaquin Garcia Fernandez was  born in Santa Cruz
(Argentina) and active as a cabinetmaker in Asturias. He
returned to Buenos Aires when he was twenty years old.
In 1975 he returned to Spain and settled in Valencia where
he also was advisor to the firm Raimundo y Aparichio.
Eventually he established his workshop in Torremolinos
in 1982. He learnt his craft from the old Spanish guitarreros.


For people who a searchin for prices of these guitars I've 
included one picture out of the "Renner"  pricelist. The 
prices here beyond are also derived from that site. The
site gives a good description of the woods used in each
model. I do not know from which year these prices are
alass but it is a good guideline to my opninion.
 http://www.renner.com.sg/antonio.html

Model 8      :   USD  275
Model 8 ST :   USD  289
Model 8 DS :   USD  310

Model 10 :   USD  375
Model 14 :   USD  462

Model 16 :   USD  450
Model 18 :   USD  599
Model 20 :   USD  799

Model 22 :   USD 1399
Model 23 :   USD 1599
Model 24 :   USD 2299

Telesforo Julve model jaren 50


Een nog fraaie Telesforo Julve uit de jaren vijftig. 
Om de bespeelbaarheid te optimaliseren is er wel
het een en ander aan gedaan. Een wat luxer model.
VERKOCHT.


Dat blijkt natuurlijk al uit de randinleg en zeker
ook de rozet waarin paarlemoer verwerkt is.


Normaal gesproken is de toets zwart geverfd en zitten
er koperen frets in die weliswaar zijn afgevlakt maar 
nadien destijds nooit werden afgerond. Vijlsporen
zijn bij deze gitaren (en bij vele andere Valenciaanse
bouwers) niet ongewoon. Nieuwe frets dus en een eer-
lijke toets van overigens prima hardhout, Cocobolo
namelijk! Daar had TJ grote voorraden van.


Deze foto komt niet van deze gitaar maar laat duidelijk zien
op welk adres deze gitaar destijds gebouwd werd en een moge-
lijkheid voor TJ- bezitters die hun label kwijt zijn.


Telesforo Julve gaf ook de achter- en zijkanten een beits-
beurt om een soort van palissander te suggereren. Dat
deze gitaren zich in een hernieuwde belangstelling mogen
verheugen is niet zo verwonderlijk: Ze klinken gewoon
mooi en hebben een warme en persoonlijke klank.


Het label van deze gitaar gefotografeerd. Het Convento
S. Francisco 4 adres is eigenlijk nogal tijdsbepalend.


Dat geldt in mindere mate ook voor de hielvorm al werd
daar toch ook nogal wat door elkaar geproduceerd. Wat
wel opvallend is dat de hele hak hier uit hardhout bestaat.
De instapmodellen hebben een hak van een wat zachtere
makkelijker te bewerken houtsoort, meestal sparren.


De kop met de mechanieken met de ijzeren "rollers" het-
geen ook weer een beetje tijdsbepalend is. Vanaf begin
tot midden zestiger jaren kwamen de plastic rollers in
zwang. De verticale sierstrip is een extra op dit model.
Vergeleken met andere klassieke gitaren heeft deze gitaar
een wat smallere hals, voor sommigen prettiger.


Een nog ouder label.

Alpha klassiek gitaar model A 250


Een van oorsprong Nederlands product: Alpha gitaren,
gemaakt in Boxtel. Hier het A 250 model nader toegelicht.
Breedte topkam: 51 mm. Mensuur 645 mm.


Een klankkast die op het oog bijvoorbeeld weinig verschilt van 
het instapmodel: De  A 100. Wellicht een iets beter bovenblad
en natuurlijk een echte rozet en inlegwerk op het snarenblok.
Op de A100 is de rozet niet meer dan een sticker.


Een palissander kam met inleg. Er is wel een echt benen kam-
beentje ter vervanging van het plastic origineel geplaatst.


Het werk aan deze gitaar ziet er verder overigens netjes uit 
en men is uitgegaan van de klassieke Torres bracing, een
waaiervormige bebalking van het bovenblad. Alles is
netjes geschaafd en gelijmd.


Een palissander toets en goed geplaatste frets maken dit
instrument in elk geval prettig bespeelbaar. Wel een wat
erg neutrale klank wat mij betreft. Bij het gebruik van 
massieve materialen mag je meer verwachten...


Het label dat voor alle modellen hetzelfde is. De codering
in cijfers onder de model aanduiding is mij ook een raadsel.


De wat saaie mat / zijdeglans afwerking van wat toch zeer 
waarschijnlijk esdoorn is maakte de gitaren van dit merk er
niet erg gewild op. Toch waren ze niet verkeerd.


Hier en daar valt de typische esdoorn tekening, een
beetje "tigerstripe" in de onderste helft, nog wel op.


De kop met steeds dezelfde vorm werd voorzien van 
degelijke mechanieken van het Duitse merk Kolbe.


Dat is hier niet het geval. De mechanieken waren op deze 
gitaar dermate toegetakeld dat ze vervangen moesten worden.
Deze mechanieken komen uit het verre oosten, kosten erg
weinig en doen hun werk voortreffelijk!


Ook het plastic topkammetje is door een veel
degelijker exemplaar vervangen. Dit allemaal
ter verbetering van het geluid.


Een gitaar uit de Alpha series klassieke gitaren. Die begon 
met de A 100 en dat liep via de A 200, A 250, A 300, A 400
en A 500 naar de A 550, een concertwaardig instrument met
een palissander klankkast. Bij alle modellen massieve mate-
rialen en een comfortabele, wat smallere hals die het voor 
sommigen allemaal wat toegankelijker maakt. Op de foto
hierboven links is een nieuw stuk bovenblad ingelegd. Dat
stukje vertoonde diverse scheuren.


Deze foto is genomen op verzoek van iemand die de geschiedenis
van dit Nederlandse gitaarmerk mede in beeld heeft willen brengen.
Duidelijk is te zien dat de nerf van het bovenblad netjes doorloopt
wat aangeeft dat we met een massief stuk hout te maken hebben.

Aangezien de gitaar door de vorige eigenaren nogal mishandeld
was, kon hij voor erg weinig aangekocht worden. Deze gitaren
zijn in groten getale gemaakt dus een experimentje erop los-
laten is dan een prima mogelijkheid. Door de reparatie aan het
bovenblad moest dat toch helemaal opnieuw gelakt worden en
dat was tevens de gelegenheid om naar voorbeeld van de grote
gitaarbouwers uit de 19e eeuw (Antonio deTorres en Vicente 
Arias) het bovenblad langs de randen dunner te maken. Het
effect is dat het bovenblad als een membraan functionerend
nu veel directer kan reageren: Veel meer bas maar ook een 
helderder en rijker geluid voor wat betreft de diskant.

Salvatore D'Angelo & Figli Steelstring gitaar




Inmiddels is dit gitaartje van nieuwe frets en een scheurreparatie
(zie links van de kam) voorzien. Een echt "Gypsy"  rammelkastje!
VERKOCHT.


Deze kam en snaarhouder zijn ook te vinden op de Miroglio 
gitaartjes uit Catania (Sicilie) De bouwers zaten dan ook dicht 
bij elkaar. Aluminium staartstuk en zogenaamde "floating"
brug in die zin dat hij daar door de snaarspanning alleen 
op zijn plaats wordt gehouden. Massief bovenblad.


Echt in de traditie van Maccaferri / Selmer een gewelfd
achterblad dat inmiddels ook weer overal stevig verlijmd is.
Zelfs het halsprofiel doet eraan denken: een beetje hoekig.
geen V-vorm en toch prettig bespeelbaar!



Een Italiaanse gitaar gemaakt in Sicilie welke nogal wat 
restauratiewerk vraagt. Deze gitaren geven een verrassend
geluid met metalen snaren wat direct doet denken aan de
Hot Club de France. Het vermoeden bestaat sterk bij
mij dat hij gebouwd is voor (of door?) Fratelli Indelicato, 
een grotere naam op dit gebied. Het etiket zat tegen het
bovenblad geplakt en was dus normaal gesproken onlees-
baar. Salvatore D'Angelo kan ook een muziekzaak ge-
weest zijn, destijds gevestigd in Catania.



Een simpele bracing, enigszins afgekeken van de Selmer
Macaferri gitaren. Het achterblad moest opnieuw gelijmd
worden en enkele scheuren gerepareerd en gestabiliseerd.


Dit bovenblad komt er weer helemaal netjes uit te zien
en krijgt extra balken om de scheur links van de kam
te stabiliseren en om de spanning van stalen snaren beter
op te kunnen vangen. 



Originele zangbalk is vervangen door een net wat steviger en
nog gaaf exemplaar. Dat kan de snaarspanning weer goed op-
vangen. Het etiket op die vremde plaats laten zitten. Het hoort
een beetje bij de geschiedenis van deze gitaar...


De hals vertoont de typische plaats  van de positie 
markers die we ook zien op de Indelicato producten.


Een toelopende kop die een knipoog zou kunnen zijn 
naar de Selmer / Macaferri gitaren.


Leuk om het eventueel af te drukken en in de gitaar
op de juiste plaats te plakken. Dit etiket zat er per
slot van rekening toch al ingeplakt en is wellicht
wat door de gitaar gaan "zwerven"  nadat het was 
losgeraakt.


Duidelijk geen Spaanse kam maar een staartstuk om 
de directe trekkracht op het bovenblad weg te nemen.
Ook de breedte van de topkam duidt op een steel-
string evenals het kamsegment.